هسته ای و کدخدا و باقی ماجرا…

 

فرفره نداشتیم.  

بچه‌های کدخدا داشتند اما همبازی ما نبودند که دست ما بدهند.  

مسعود و مجید نقشه‌اش را کشیدند و مصطفی بند و بساطش را جور کرد.
ما که فرفره‌دار شدیم، لبخند نشست روی لبهای بابابزرگ. گفت: «دیدید می‌شود، می‌توانید!»
از ترس بچه‌های کدخدا، داخل خانه فرفره بازی می‌کردیم. مبادا ببینند و به تریج قبایشان بربخورد. اما خبرها زود...