ریاست جمهوری در ایران

چرا در ایران عاقبت رئیس جمهورها اینطور میشود بجز حضرت آقا که آنهم شاید بدلیل این است که رهبر است بقیه پس اتمام دوره به فردی مساله دار تبدیل میشوند ؟

آیا این به مشکلات آنها برمیگردد یا اشکال از ماست؟

آیا برخورد صفر و صدی ما درست است؟

آیا ظرفیت ما کم است؟

این موضوع اساسا طبیعی است؟

آیا بزرگان ما ضعف دارند؟

آیاجای بررسی ندارد؟