سال نو مبارک
دعای ما به در بسته میخورد، ای کاش
خودت برای ظهورت دعا کنی آقا...
باز هم همان حکایت همیشگی:
پیش از آنکه باخبر شوی ، لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود
آری ای دریغ و حسرت همیشگی، ناگهان چقدر زود دیر می شود!
بر ما سالی گذشت، بر زمین گردشی و بر روزگار حکایتی. سال دیگری در راه است،
صادقانه بنگریم: چند نفر از ما؟ چقدر؟ جای خالی "مصلح" را احساس می کنیم؟؟؟ چقدر غریب است که نبودنش شده عادت...!
شاید یادمان رفته که............. روزی در تقویم خواهند نوشت:
تعطیل " روز فرج مهدی فاطمه "
و بعد در مدینه، کنار ساختمان نیمه کاره ای تابلوی زیر را می بینیم:
" پروژه حرم مطهر بی بی دو عالم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها "
کارفرما: " قائم آل محمد "
پیمانکار: " یاران حضرت "
مساحت: " وسعت دل تمام شیعیان "
خداوندا !
در این روزهای سال99 که همه در خانه سکونت گزیده اند ...
دلم را چنان در جویبار زلال رحمتت شستشو ده ؛
که هرکجا تردیدی هست " ایمان "،
هر کجا زخمی هست " مرهم "،
هرکجا نومیدی هست " امید "،
و هر کجا نفرتی هست " عشق " جای آن را فرا گیرد...
به امید اینکه دعاهایمان در لحظه لحظه های قشنگ زندگیمان، در توشه ی " آمین " حضرت ولیعصر (عج) قرار گیرد
... سال نو مبارک ...
سال نو مبارک
12 ماه گذشت ...
بعضیا دلشون شکست ...
بعضیا دل شکوندن ...
خیلیا عاشق شدن و خیلیا تنها ..
خیلیا از بینمون رفتن ...
خیلیا بینمون اومدن ...
گریه کردیم و خندیدیم ...
زندگی بر خلاف آرزوهامون گذشت..
.چند روز مونده از همه ى اون خاطره ها!..
" آرزو دارم نوروزى که پیش رو دارید آغاز روزهایى باشه که آرزوشو دارین
روز مادر مبارک
پیدایی؛ پیداتر از روشنایی، پیداتر از آفتاب، پیداتر از نهایت امید.
عشق و حماسه، ادامه مهربانی تواند. از دامان توست که مرد به معراج می رود.
سرچشمه تمام پاکی ها، دامان توست.
جان های پاک را در دستانت به تماشای آفتاب دعوت می کنی. روحت از تمام آینه ها زلال تر است.
فرشته های خداوند، به کرامت انسانی تو سر به سجده می سایند.
عفت، بلندترین قله ای است که پرچم زنانگی ات را بر آن افراشته ای.
گرمی آغوشت، امن ترین پناهگاهی است که برای روزهای پر از دلهره کودکانه سراغ دارم.
دورترین رودها، زلالی تو را به دریاها سوغات می برند.
بوی عصمتت، دل نوازترین نسیمی است که زمستان ها را به بهار نزدیک تر می کند، تو وارث پاکدامنی مریمی؛ میراث دار شجاعت آسیه در تالارهای کافر مصر؛ تکه ای از بزرگواری خدیجه علیهاالسلام در روزهای فقیر بعثت هستی؛ جان آزاده سمیه شهیدی؛ هم پای روزهای صبور زینب علیهاالسلام هستی. تو آمیزه ای از عشق و صبر و شجاعت و مهربانی و معصومیتی. تو از تمام غنچه هایی که می شناسم پاک تری. کرامتت را در عصمت گلبرگ های بهشتی پیچیده اند.
تو سربلندترین درختی هستی که من سراغ دارم؛ درختی که از تمام توفان های گناه، پاکدامن گذشته و از بادهای وحشی دامن گرفته تا به خداوند نزدیک تر شده است.
غرورت، کوه هیبتی است که هفت پشت چشم های هوس آلوده را می لرزاند و کلام محکمت، خیال های خام را می شوید و می شوراند. درود بر تو که معصوم ترین فرشته خداوندی.
روزت مبارک مادر عزیزم
امام روح الله
وقتی بهمن پنجاه و هفت رسید، روزها به شتاب از پی آمدند و
فرصتی برای تیرگی باقی نگذاشتند؛ چنان که شب ها فانوس فریادهای «الله اکبر»
بر بام سرنوشت این ملت، درخششی دو چندان یافت. هنوز بهمن به نیمه ی خود
نرسیده بود که فرشته ی موعود انقلاب در آسان خدایی کشور بال گشود و عطر
کلامش جان فرزندان ملت را حیات دوباره ای بخشید. امام آمد و انقلاب به
لبخند پیروزی دل سپرد و دهه ی فجر، شکوه جاودانه اش به رخ طاغوتیان کشید.
خداوند متعال با دست های روح اللهی خود به یاری ما آمد. خورشید در جشنی بی
غروب بربام روشن جهان ایستاده بود و تولد جمهوری گل محمدی را، نظاره می
کرد.
هلهله ی پیروزی در گوش خانه ها و خیابان ها پیچید و عطر گلاب و
صلوات، جان عاشقان را سرمست کرد و صمیمی ترین فصل زندگی ما در بهمن آغاز شد
و در سایه سار خورشیدی ترین مرد قرن با بارگاه تفضل و رحمت الهی راه
یافتیم و جشن روشن آزادی را به برکت این عطیه ی الهی، به تماشا ایستادیم.
خوش آمدى «روح الله»!
Ctrl Z
چند روزی سرم برای کاری نوشتاری توی خونه گرم بود.
کاری بود که باید زودی تحویل اداره می‌دادم!
در
اوج امتحانات، استرس سر موقع تحویل دادن کار هم برایم قوز بالای قوز شده
بود!برای همین، بیشتر از قبل در حین انجام کار از کلید ترکیبی کنترل ز ِد (ctrl+z)(همان undo) استفاده می‌کردم تا اشکالات حالت قبلی را برطرف و یا با حالت جدید مقایسه کنم ببینم کدام بهتر است!
هر وقت به مرحله‌ای می‌رسیدم که قسمتی از طرح کامل شده بود، با ctrl+s آن را ذخیره و ادامه می‌دادم.
پیش تر به خودم می گفتم ای کاش زندگی ما هم (ctrl+z) داشت،
هر وقت می‌دیدیم اشتباه کردیم خیلی راحت به حالت قبلی بر می‌گشتیم، اصلاح
می‌کردیم، جبران می‌کردیم و ... و هر وقت مطمئن شدیم دیگر خطائی در کار ما
نیست با (ctrl+s) آن را ذخیره و همان راه را ادامه می‌دادیم...
اما حالا که نگاه می‌کنم می‌بینم خدا چیزهای با ارزش‌تر از (ctrl+z) در وجودمان قرار داده، چیزهایی مثل وجدان، تأمل، عاطفه، دقت، صبر، ظرافت، خود نگهداری، شجاعت و ... چیزهایی که اگر هر کدامشان را به موقع بکار بگیریم دیگر جایی برای کنترل ز ِد باقی نمی‌ماند...
فتنه جدید
همان طور که پیش از این عرض کرده بودم ترور سردار سلیمانی را بخشی از طرح کلی صهیونیست ها برای تحقق #معامله_قرن می دانم اقدامی که آن را #ترور_قرن نامیدند . سرویس های امنیتی عبری _غربی، ایران علی الخصوص ایشان را مهمترین مانع سرسخت تجزیه ایران می دانستند
همان طور که مهمترین مانع اشغال افغانستان احمد شاه مسعود بود .دوهفته پیش خبر شهادت مرد موشکی ایران سردار حاجی زاده در سوریه توسط رسانه های غربی انتشار می یابد(شنیده ها حاکی از زخمی شدن ایشان است) .و امروز امریکایی ها فاش کرده اند اقدامشان در حذف سردار شهلایی در یمن ناکام مانده است
دستی پنهان در داخل و خارج در حال حذف تمام موانع (اعم از افراد و گروه ها) تجزیه منطقه و شکل گیری خاورمیانه جدید ( new middle east) مدنظر غربی ها است
طرحی که داماد یهودی ترامپ ، کوشنر مسئولیت آنرا برعهده گرفته است همین امروز عده ای به دروغ خبر استعفای سردار حاجی زاده را منتشر میکنند
تا آنرا به یک مطالبه عمومی بدل کنند
هیچ بعید ندانید حتی عده ای عَلم شعار استعفای فرمانده مهمترین موئلفه امنیت ملی باقی مانده در مقابل غربی ها یعنی قدرت موشکی را بردارند
خط خبری که یک سر آن کاوه مدنی جاسوس و خائن فراری و سر دیگر آن برخی افراد و رسانه ها در داخل ایران هستند
با برجام،صهیونیست ها برای همیشه از اتمی شدن ایران خیالشان راحت شد
با ترور سردار سلیمانی وفرمانده حشد الشعبی و اقدام به حذف سردار شهلایی در یمن موئلفه منطقه ای ضربه خورد
و با اقدام به ترور ناکام سردار حاجی زاده در سوریه و ترور رسانه ای امروز ایشان موئلفه موشکی را هدف قرار داده اند
رئیس جمهور
چرا در ایران عاقبت رئیس جمهورها اینطور میشود بجز حضرت آقا که آنهم شاید بدلیل این است که رهبر است بقیه پس اتمام دوره به فردی مساله دار تبدیل میشوند ؟
آیا این به مشکلات آنها برمیگردد یا اشکال از ماست؟
آیا برخورد صفر و صدی ما درست است؟
آیا ظرفیت ما کم است؟
این موضوع اساسا طبیعی است؟
آیا بزرگان ما ضعف دارند؟
جای بررسی ندارد؟