ثروت غرب

آیا می توان گفت:

این همه قدرت و ثروت و علم در غرب،  

 بخصوص در شش کشور که بخش اعظم قدرت و ثروت جهان در آنها انباشته شده است، به خاطر نوع سیستم حکومت آنها است؟!

یعنی تمام قدرت و ثروت انباشته شده در این کشورها حاصل تلاش شرافتمندانه و انسانی آنها است؟!

یا نه

چه مقدار از آن محصول قتل و غارت و استعمار انسان ها و ملت های آسیایی و آفریقایی و آمریکای لاتین است؟

آیا سیستم حکومتی که بعد از ۱۰۰ سال به انتها و نابودی می رسد و نسخه جدید آن، نئولیبرالیسم بعد از تقریباً ۳۰ سال، به سرنوشت مشابه دچار می شود، آیا باز هم می توان گفت این نوع سیستم حکومت باعث رشد و تعالی انسان ها می شود؟!

این سوالی است که نه مدرنیته های جهان و نه مدعیان آن در ایران، پاسخی به آن نداده اند!

پ.ن:

مراجعه شود به مقاله “پایانی بر نئولیبرالیسم” جوزف استیگلیتز برنده نوبل اقتصادی...این سوال یکی از بزرگترین چالش هایی است که بین تمدن اسلامی و غرب وجود دارد...نئولیبرالیسم در دهه ۸۰ بعد از روی کار آمدن ریگان، شروع شد و شروع آن نیز همراه با رکود اقتصادی بیشتر برای آمریکا بود