نامه یک دانشجو به ...

 

آقای اصغر فرهادی شما که «جدایی نادر از سیمین» را ساختید و اسکار هم گرفتید ،مبارک تان باشد!ولی من هم چند کلمه ای با شما حرف دارم برادر اصغر!اینجا بعضی ها می گویند شما به قصد اعتراض و دشمنی با آرمانهای ملت این فیلم را ساخته اید و برخی هم می گویند شما بهترین فیلم سینما ایران را ساخته اید. ولی من با این حرفها کاری ندارم .با اینکه فیلم شما،من و ملت من را دروغگو می خواند و تنها راه رهایی را مهاجرت به خارج می داند، با اینکه در ذهن شما چادر زیبای ما که از پاکترین گوهر آفرینش یعنی مادرمان زهرا(س) به ما به ارث رسیده، گره خورده با فقر و بی فرهنگی، خشونت و بدبختی، با اینکه بازیگران فیلم شما در مصاحبه با رسانه های بیگانه به عدم امکان پخش صحنه های مبتذل در سینمای ایران اعتراض می کنند و با اینکه آقای شمقدری با شوق فراوانی فیلم شما را تحسین می کند،هیچ کاری ندارم،فقط می خواهم برایتان بنویسم وقتی که ایران نبودید اینجا چه گذشت!! وقتی شما به عنوان یک مرد مسلمان دستان نا محرم آنجلینا جولی را با افتخار و با لبخند می فشردی  

 

اینجا پسری به نام علیرضا روشن یتیم شد و زنی با صلابت اعلام کرد که به همسر شهیدش می بالد!وقتی شما قند در دل تان آب می شد که قرار است جایزه اسکار بگیرید ما اینجا با چفیه های مشکی به بدرقه شهیدان مان رفتیم . برادر اصغر،ببخشید یادم رفت که شما دیگر برادر ما نیستید !همانهایی که به شما اسکار دادند علیرضای ما را هم یتیم کردند.با خودتان فکر کرده اید که چرا فیلم تان مورد توجه غرب قرار گرفته است؟به نظرتان اگر فیلمی از نکات مثبت جامعه ایرانی می ساختید با کیفیت بالا،باز هم به شما اسکار می دادند؟ آقای فرهادی مگر شما فرزند این خاک نبودید ؟مگر برای این ملت فیلم نساختید؟پس چه شد که زبان به تشکر از مایکل بارکر گوشودید و فراموش کردید همت،باقری و باکری را! نکند اینها را نمی شناسید؟ ما هم به سبک خودمان فیلم، هنر و جشنواره را می فهمیم ولی بی تعارف می گویم که «گول »خوردید و ارزان فروختید!شما با آنجلینا جولی دست حرام دادید و ما اینجا با فرشتگانی به نام شهید دست بیعت دادیم و افسوس که دیگر وقتی برای جبران ضررتان نیست...