نقد صد روزه دولت

گزارش 100 روزه رئیس جمهور محترم را از شبکه یک سیما به دقت دنبال کردم و به موارد عجیبی برخوردم که توصیه می کنم در ادامه مطلب را دنبال کنید و اگر پاسخی بود حتماً استفاده می کنم:

1- اول اینکه برخلاف انتظار ،ایشان در گزارش خیلی به گذشته پرداخت-تخریب دولت قبل- و در نهایت بجای گفتن دست آوردهای فعلی مدام وعده آینده و حتی انتهای 93 را داد!

2-دکتر روحانی چندی پیش از خزانه خالی ممکلت گفته بودند و دیشب نیز تأکید بر بدهی سنگین دولت و خالی بودن انبارهای کالاهای اساسی در آغاز به کار دولت خود داشت،اما در بخشی دیگری از مصاحبه ، معجزه دولت تدبیر و امید ظرف 3ماه برای پرکردن انبارها رونمایی شد! بنده با اطلاعات کمی از بازار تجارت می دانم،که مراحل ثبت سفارش تا خرید و حمل و نقل و ترخیص از گمرک مبدا و مقصد و رسیدن کالا به انبار ، پروسه ای بین 4 تا 6 ماه حداقل زمان میبرد.حال یا این کالاها در زمان دولت قبل ثبت سفارش و خریداری شده و اکنون به انبارها رسیده و یا بطور کل مسائل دیگری پیش می آید و خاطرات نه چندان دور زنده می شود که کالاهای اساسی مجدداً در دست گروه هایی خاص افتاده که بدون طی کردن مراحل مورد اشاره اجناس را درب انبارهای دولتی تحویل داده اند! و سوال مهمتر اینکه چطور با خزانه خالی کالا خریده اید و چرا زمانی که آقای غضنفری وزیر سابق بازرگانی بعد از دیدار با شما در همان اوایل بعد از اعلام نتایج انتخابات از "خرید 6 ماهه کالاهای ضروری کشور خبر داده بود" و وزیر بهداشت نیز قول داد "تا 3 ماه آینده مشکل دارو برطرف شود" و انبارها پر باشد،رئیس جمهور منتخب و مشاوران و دست اندرکاران "دولت در حال شکل گیری" حد فاصل 24 خرداد تا 12 مرداد 92 هیچ موضع گیری شفافی نکردند و اتفاقاً دست این افراد جلوی دوربین ها به گرمی فشرده می شد؟ اساساً آقای بقایی و ترکان ظرف دو ماه انتقال دولت چه کار می کردند و چرا مدام ابراز رضایت بود و ابراز رضایت! آنچه دیدیم درست است یا آنچه می گویید؟3-به شخصه از نحوه برخورد دکتر روحانی در طی مصاحبه شوکه شدم.درحین پخش فیلم تبلیغاتی ایشان در ابتدای برنامه گزارش 100روزه باخودم می گفتم این از منش ایشان به دور است که تا این حد بخواهند در مورد دولت گذشته سیاه نمایی کنند و حتماً تیم رسانه ای ایشان بدون هماهنگی این اتفاق را رقم زده است ولیکن متأسفانه در ادامه مشاهده شد رئیس جمهور محترم نیز همان خط را دنبال کردند.اینجا سوال دیگری مطرح می شود که بسیار کلیدی است.واقعاً دکتر روحانی با توجه به آنچه در برنامه چند شب پیش فرمودند از وضعیت اسفبار کشور قبل ازین که رئیس جمهور بشوند خبری نداشتند؟! کسی که از مشکلات و حجم آن خبر ندارد پس بر چه مبنا و با چه برنامه ای وعده حل آنرا ظرف 100 روز می دهد؟ نکته اساسی دیگر اینکه اصولاً طی این سالها چه مطالبی در مرکز تحقیقات استراتژیک تشخیص مصلحت نظام بررسی می شده که ایشان این مقدار از عمق فاجعه در زمان دولت قبل بی اطلاع بوده اند و حالا به یکباره در میان کوهی از مشکلات افتاده اند؟! چطور این مطالب قابل جمع و باور است؟
4-تأکید دکتر روحانی بر کم کردن سایه سیاست از فرهنگ و ورزش نیز با توجه به اقدامات و اتفاقات 100 روز اخیر خیلی همخوانی و مطابقت ندارد.در طول انقلاب شاید کابینه ای تا این حد امنیتی-سیاسی نداشته ایم و لزوماً معیارهای سیاسی بودن یا غیرسیاسی بودن شاخص خوبی برای دریافت حقیقت نیست.
5-گزارش 100روزه خالی از طرح و ایده عملی برای فائق آمدن بر مشکلات کشور بود و کلی گویی و ابهام در سرتاسر آن موج می زد.حداقل اینکه در دولت قبل طرح های خوبی چون مسکن مهر ، وام های اشتغال زایی یا حتی همین وام حداقلی ازدواج اجرا شد و مردم با اصل و جزئیات طرح بصورت شفاف آشنا شدند ، ولیکن نفی کردن آنها بدون معرفی جایگزین و سیاه نمایی در رابطه با اقدامات مثبتی که میلیون ها خانوار ایرانی از آن بهره مند شدند در شأن یک گزارش کاری به مردم نبود.نکته دیگر اینکه ما باید اشکالات یک طرح را برطرف کنیم نه اینکه  آنرا از بیخ و بن برکَنیم، در حالی که اکثریت مردم از این طرح ها رضایت داشتند و نظرسنجی ها نیز همین را نشان می داد.
مسئله ایجاد تورم و اینطور موضوعات توسط طرح های مذکور نیز کار آکادمیک می خواهد و بسیاری از اقتصاددان‌های کشور این أمر را رد می کنند،به فرض تورم زایی طرح های مذکور، دولت باید فکری برای برطرف کردن مشکل بکند و وظیفه ذاتی دولتها ارتقاء سطح کیفی و کمی مدیریت است،پاک کردن صورت مسئله راحت ترین کار است که احتیاجی به مدیریت ندارد.
6-لحن منت گونه اعضای کابینه در رابطه با پرداخت یارانه ها اینبار نیز در گزارش 100 روزه بارها دیده شد؛این درحالیست که مردم چندین برابر یارانه ها را در قالبهای مختلف به دولت پرداخت می کنند و لزومی ندارد که هربار این مسئله پیش کشیده شود که ما به شما یارانه پرداخت می کنیم و یا تا فلان تاریخ همین نحوه است.پرداخت یارانه از وظایف محوله مجلس بر دولت است و هر شیوه غیرکارشناسی دیگری تا این زمان بجز پرداخت نقدی محکوم به شکست می باشد.واقعاً تأسف خوردم که یکی از اعضای کابینه از کوپن ارزاق بجای یارانه های نقدی سخن گفت و آنرا بهتر دانست و رئیس جمهور نیز به شکل دیگر در برنامه مورد بحث از تغییر نحوه پرداخت یارانه ها در سال 93 سخن به میان آورد.مگر مشکلات کوپن در سه دولت موسوی و هاشمی و خاتمی را فراموش کرده اید؟!دلال و دلال بازی و رانت های کلان دولتی که در این میان چه میلیاردرهایی یک شبه پدید نیامد،مشکلات شبکه توزیع و کمبود کالا،محدود شدن حق انتخاب و از همه مهمتر بی عزت کردن مردم درصف های دو کیلو قند و شکر و برنج و امثالهم؛از مجلس به جد می خواهیم جلوی این اعمال سلیقه های نابجا را بگیرد.
7-دکتر روحانی در این مصاحبه نیز همچون گذشته از بالا بردن ظرفیت و آستانه تحمل نقد گفتند و انتقادات را مفید دانستند ولی نمی دانم چرا اطرافیان ایشان و تیم های کاری نزدیک به رئیس جمهور از هر تریبونی برای تخریب منتقدین استفاده می کنند.برای مثال صرف انتقاد افراد و گروه ها نسبت به "نحوه مذاکرات" و هشدار نسبت به نیات پلید دشمن و یا موارد مهم دیگر ، اعضای دولت و رسانه های حامی آنها ،منتقدیم را به باد هجو و ناسزا می گیرند و در مورد آخر همه منتقدین را مستقیم در گور نتانیاهو خواباندند! این موضوع چطور با بالا بردن ظرفیت نقد و پذیرش آن همخوانی دارد؟! آیا تنها با شنیدن نقد کارها درست می شود و نباید به این انتقادات ترتیب اثری داد؟
8-و اما گزارش 100 روزه حاوی تناقضات زیادی بود،آنجا که رئیس جمهور محترم تمام موفقیت های علمی و ورزشی کشور طی این 100 روز را ناشی از تدبیر دولت خودش می دانستند و هرآنچه نقص و اشکال و ایراد بود را متوجه گذشتگان می کرد؛به نظر بنده اینطور برخورد در آینده گریبان دولت را خواهد گرفت.
9- از ضعف مفرط صدا و سیما در چنین برنامه هایی و حرکات و سکنات مجریان آن  در برنامه گزارش 100 روزه نیز بگذریم...
برای این دولت آرزوی موفقیت می کنم و مطالب بنده را نیز در راستای نقد دلسوزانه بدانند-گرچه ما کسی نیستیم و بعنوان یک شهروند ایرانی دغدغه مند این مطالب را بیان کردم- .خداوند شاهد و ناظر است که ما خیرخواه این دولت و رئیس جمهور منتخب هستیم و قلب ما برای عزت و سرافرازی اسلام و ایران می تپد.